Joy & Joshua

Joshua woont de helft van de tijd in de Staatsliedenbuurt

‘Een fijne buurt. Maar niet als het regent …’

Joy Lima emigreerde in het jaar 2000 voor werk uit Frankrijk naar Nederland. Het is toeval dat ze in Nederland terechtkwam. Het had ook een ander land in Europa kunnen zijn. Joy woont met haar zoon Joshua, die in 2010 in OLVG West is geboren. Zij wonen aan de Wittenkade met uitzicht op café Nassau en de Nassaukerk. Joshua zit in twee VWO van het Sint Nicolaaslyceum in Amsterdam-Zuid.

Warm Brazilie vs Nederlandse regen

Joy was samen met Joshua in 2014 bijna een jaar in Brazilië. ‘Ik wilde met Joshua voor drie maanden gaan maar het werden uiteindelijk 10 maanden. Het was heel fijn om een langere tijd weer bij familie en vrienden te zijn. Ze konden niet langer blijven omdat Joshua naar school moest.’ Joshua: ‘Ik praatte Portugees maar nu kan ik het beter verstaan dan praten.’

Het viel helemaal niet mee om in Nederland weer te wennen. ‘Die regen hier, daar houd ik helemaal niet van’ zegt Joshua en dat komt uit de grond van zijn hart. Hij wilde wel weer terug naar het warme Brazilië.

Hoe het was

‘Toen ik in de buurt kwam wonen was het er niet zo aantrekkelijk. Er waren veel zwervers en er werd gedeald. Het kwam voor dat ik ’s morgens bij mijn auto kwam en zag dat er in geslapen was.’ Joshua kijkt haar ongelovig aan: ‘In jouw auto?’ ‘Ja, die braken ze open, ze hadden het koud en wilden ergens slapen waar het warm was. Ook werden fietsen gestolen en voor een klein bedrag verhandeld. Langzaamaan ging het beter met de buurt, net als in het Westerpark.’ Veel werd opgeknapt en nu zie je geen dealers meer.

Voor de buurt

Sinds een jaar werkt Joy voor drie dagen per week in het buurtteam van Bos en Lommer. Vrijdagochtend coördineert ze een inloopspreekuur met ontbijt in de Koperen Knoop voor de stichting 1Ouderpunt. De andere dagen geeft zij Biodynamische Therapie (een vorm van lichaamsgerichte therapie) in haar praktijk aan de Brouwersgracht in de Jordaan.

Contacten met buren en buurt

Joy: ‘Met mijn buren die op de derde verdieping wonen hebben wij goed contact. We groeten elkaar en soms doen we een praatje in het trappenhuis. Een buurman zie ik soms lopen bij Kerk & Buurt en Filah, hij doet ook mee aan verschillende projecten. Met een buurvrouw van twee huizen verder heb ik meer contact. Wij doen veel dingen samen zoals bij elkaar eten, filmpje kijken, wandelen, yoga, meditatie enz. Wij zijn ook meerdere keren samen op vakantie geweest.’

De IJssalon en de speeltuinen in Westerpark

Joshua ziet en kent weinig kinderen in de buurt. ‘Toen ik op de basisschool zat had ik wel meer vriendjes maar die woonden vaak buiten de buurt, in de Jordaan, in Osdorp of Prinseneiland. Ik ken alleen de IJssalon en de speeltuinen in Westerpark.’ Voor oudere kinderen is in deze buurt niet veel te doen denkt hij. ‘Wat fijn is aan wonen in deze buurt is dat je zo in het centrum bent.’ Zelf zit Joshua op judoles in Amstelveen. ‘Ik heb de blauwe band’.

Als je niet bij Filah komt dan weet je niet wat er gebeurt

Joy houdt van de buurt. Ze heeft een tijd veel gedaan bij Burenhulp en werd vaak gevraagd daar iets te doen. Dat heeft zij gestopt omdat ze fulltime werkt.

‘Ik voel me hier thuis. Ik ken genoeg mensen en er is genoeg te doen. Wel is het soms moeilijk om erachter te komen wat er is. Als je niet bij Filah komt dan weet je niet wat er gebeurt.’

Joy denkt dat corona z’n weerslag heeft gehad op activiteiten waarbij je buurtgenoten op een spontane en terloopse manier kan ontmoeten. Die zijn er nu veel minder. Ze noemt de kerstviering op het Van Limburg Stirumplein met warme chocola, kerststol en muziek en het samen ontbijten aan lange tafels op de stoep voor De Schakel. ‘Ik hoop heel erg dat het buurtbewoners en Combiwel na de renovatie van De Koperen Knoop weer lukt om een plek te worden waar je zomaar binnen kan lopen voor een praatje en een kopje koffie.’ Joy begeleidde een tijdje op woensdag de koffieochtend in Filah maar door haar werk moest ze daarmee stoppen.

Zondag in de buurt

Ook heeft Joy ontdekt dat zondag een dag is waarop alles in de buurt lijkt stil te staan. Er is helemaal niets te doen. Je kunt nergens terecht. Alleen in de kerk.

Mensen lopen met de ziel onder de arm en zijn blij als het maandag is en zij naar Filah kunnen.

Zelf gaat Joy zondag naar de Portugese mis in De Boom, de katholieke kerk aan de Admiraal de Ruiterweg. Daar doet ze vrijwilligerswerk en heeft ze wel kennissen.

De buurtverlaten? ‘Ik maak geen plannen. Komt tijd, komt raad.’

Joy en Joshua hebben vaak contact met familie en vrienden in Brazilië. Die komen ook wel hier op bezoek. ‘Mijn broer is meerdere keren geweest. Ik vind het nu fijn in deze buurt. Als ik al uit de buurt zou vertrekken dan is het om uit Nederland te verhuizen. Iets dat zeker zal gebeuren ook al weet ze niet wanneer. ‘Ik maak geen plannen. Komt tijd, komt raad.’ Tot het zover is, is deze buurt haar thuis.

Tekst | Annelies Faber

Beeld | Nikki Fiorella